Telewerk als alternatief voor de klassieke 9-to-5
Bezielster van Nexus Pursuit, Ina De Becker, vertelt hoe haar ervaring in het bedrijfsleven zorgde voor het ontstaan van Nexus Pursuit.
Het ontstaan van Nexus Pursuit
Mijn eerste carrièredoel? Mezelf opwerken binnen HR in het bedrijfsleven. Ik was er rotsvast van overtuigd dat ik dát wou. Vol enthousiasme begon ik dan ook aan mijn eerste baan: een ‘droomjob’ bij een multinational. Na een jaar begon ik me vragen te stellen bij dat welbekende patroon van een job als bediende. Is dit het dan? Wil ik dit de rest van mijn leven doen? Ik verlangde naar meer flexibiliteit om te werken waar en wanneer ik dat zelf wou. Met die gedachte in mijn achterhoofd voelde werken op kantoor met de dag beklemmender aan.
In mijn zoektocht naar alternatieven stuitte ik op dé oplossing voor een flexibele werkstijl: telewerken! Mijn doel veranderde. Ik wilde de voordelen van flexibel werken bewijzen en zo veel mogelijk mensen en bedrijven meekrijgen in mijn verhaal. Want van remote working wordt iedereen beter – ook het bedrijf zelf. Dat was het begin van Nexus Pursuit.
Hoe ik tot telewerk werd gedreven
Bij de start van mijn carrière had ik zo veel verwachtingen van het ‘volwassen leven’. Het leek mij fantastisch om mijn eigen geld te verdienen én gedreven te zijn in wat ik deed. En dat was ik ook: ik werkte hard om mijn doelen te verwezenlijken, maar toch bleef er iets knagen.
Ik kwam er al gauw achter dat dat knagend gevoel was te wijten aan het idee om elke dag van ’s morgens tot ’s avonds aanwezig te zijn op kantoor, want dat werkte niet productief voor mij. Na anderhalf jaar stapte ik op en ging ik op zoek naar nieuwe uitdagingen, maar ook daar stootte ik steeds op datzelfde gevoel. Die routine tot aan mijn pensioen? Zucht…
Productiever tijdens de middagpauze
Om van de sleur af te raken hield ik mezelf bezig met creatieve ‘hacks’. Vijf minuten later opstaan, mijn tanden eerst poetsen aan de linkerkant – dat soort simpele veranderingen. Alles om mijn dag net iets boeiender te maken. Ik merkte namelijk dat mijn werkritme niet overeenkwam met dat van het gemiddelde bedrijf. Tijdens de middagpauze hoorde ik honger te hebben, maar uitgerekend dan kreeg ik steeds een productiviteitsboost, wanneer alle prikkels verminderden. Collega’s waren in pauze, de telefoon ging niet af en het mailverkeer werd vertraagd. Het leek alsof de tijd even stilstond. Natuurlijk werkte ik dan liever ongestoord verder, om zo’n kostbare momenten niet te verspillen.
Nood aan flexibel werken
Daar zat ik dan, boordevol ambitie en energie, maar gevangen in een tijdschema bepaald door het bedrijf. Ik voerde een constante strijd met mezelf. Ik wou niet elke werkdag op hetzelfde uur op dezelfde plaats zijn. Dat werd alleen maar erger door de open office spaces, waarbij ik elk gesprek rond mij – ongewild en onvermijdelijk – mee volgde. Ik voelde dat tijds- en plaatsgebonden werken niets voor mij was. Ik kon het tijdelijk misschien even volhouden door de leuke collega’s en bedrijfsevents, maar voor de rest van mijn werkleven? No way.
Thuiswerk en de tegenargumenten
Antitelewerkers waren heel duidelijk in hun argumenten: “Samen werken op één locatie draagt bij aan het teamgevoel en zorgt dat je sneller kan inspelen op ad-hocsituaties.” Fysieke aanwezigheid werd vaak gelijkgesteld aan productiviteit, maar ik moest en zou die redenering op de proef stellen.
Om mijn eigen overtuiging te onderbouwen, ben ik me daarom gaan verdiepen in wetenschappelijke onderzoeken over productiviteit en concentratie. Uit die onderzoeken bleek dat productiviteit in output gemeten moet worden en concentratie sterk wordt beïnvloed door omgevingsfactoren. Daarnaast kunnen gebeurtenissen die net voor je werk hebben plaatsgevonden daar ook een invloed op hebben. Denk bijvoorbeeld aan een vervelende file.
Ik merkte ook dat steeds meer gelijkgezinden een flexibele werkstijl omarmden. Er waren zelfs mensen die nog nooit 9-to-5 hadden gewerkt. Ik voelde me dus niet langer de enige met een voorliefde voor remote working. De gedachte dat flexibiliteit je productiviteit bevordert – door deels en/of occasioneel te telewerken – en fysieke aanwezigheid hiervoor geen maatstaf hoeft te zijn, vormt de basis voor wat Nexus Pursuit vandaag is.
Een gedetailleerd telewerkbeleid
Na vele gesprekken, literatuuronderzoek en video’s over remote working ontstond Nexus Pursuit. Toen voelde ik het: ik had helemaal mijn ding gevonden! Ik kan nog steeds uren blijven doorgaan over telewerk, implementatie, optimalisatie, de voordelen en obstakels. Maar het allerbelangrijkste vind ik een meetbaar telewerkbeleid op maat. Niet enkel op maat van het bedrijf, maar ook van het team en elke individuele werknemer. Want telewerk is zo veel meer dan simpelweg ‘thuis werken’.
